2 مهر 1402

دارم خودم رو با چنگ و دندان و تلاش به زندگی روتین برمی‌گردونم. هرچند کند و آهسته ولی بازم رو به جلو هستم. تعدادبغض ها و گریه‌هام کمتر شده و سعی می‌کنم ذهنم رو جمع و جور کنم. پنج‌شنبه خونه رو که غرق خاک شده بود تمیز کردم . از دیروز تونستم پیاده‌روی صبحگاهی رو شروع کنم، عصر هم یه کم به کارهای خونه و شستن ظرفهای توی سینک و نظافت ماشین ظرفشویی رسیدم. بعد برای شام دیشب و نهار امروز استانبولی و خوراک لوبیا درست کردم. هنوز نمی‌تونم سالاد درست کنم ( قفلش باز نشده)، همینطور پازل و کتاب خوندن، اینا هم قفلن هنوز. شبها هم یکی دو قسمت برنامه 2 شات رو می‌بینم ، به نظرم فضای آرومی داره که البته به مهمونش هم برمی‌گرده . من قسمت های محسن شریفیان و شبنم مقدمی رو دوست داشتم. محمد بحرانی و رضا کیانیان هم بد نبود ولی به نظرم رضا کیانیان خیلی صادقانه حرف نمی زد و یه کم توی شوآف بود، هرچند که حرفهای قشنگی داشت.

خلاصه می‌گذرونم و ملالی نیست جز دوری دخترکم.