مقدار یار همنفس
چون من نداند هیچکس
بگذرد این روزگار تلختر از زهر؟
بار دگر روزگار چون شکر آید؟
زندگی آیا درون سایههامان رنگ می گیرد
یا که ما خود سایههای سایههای خویشتن هستیم
روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم
